چه عواملی در ایجاد مشکلات دهان و دندان تاثیرگذار هستند؟ برای پیشگیری از شدت یافتن این عارضه ها می توانیم به برخی موارد مهم دقت کنیم. آیا میدانستید می توانید با بررسی دندانهایتان به انواع عارضه ها از جمله بیماری قلبی عروقی و پوکی استخوان پی بیرید.
دندان های شما می توانند سرنخی خوبی برای شناسایی هر گونه پریشانی که احساس می کنید، ارائه دهند. استرس, اضطراب,یا اختلال خواب می توانند موجب سایش دندان ها شوند.
حضور در مطب دندانپزشکی ممکن است ملاقات مورد علاقه شما نباشد، اما یک ضرورت محسوب می شود. بهداشت دهان به پیشگیری از پوسیدگی دندان و بوی بد دهان کمک می کند. همچنین، سلامت دهان و دندان به واسطه کمک به پیشگیری از برخی بیماری ها مانند بیماری قلبی عروقی و پوکی استخوان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
به گزارش “هاف پست”، وضعیت دندان ها، دهان و لثه ها می تواند نشانه ای برای دندانپزشک به منظور شناسایی مسائل پزشکی دیگری باشد که به رسیدگی نیاز دارند. با معاینه دهان، دندانپزشک می تواند اختلالات خورد و خوراک، مشکلات خواب، اضطراب، استرس و موارد بیشتر را تشخیص دهد.
در ادامه با برخی موارد که دندانپزشک تنها با مشاهده دهان می تواند درباره سلامت کلی فرد متوجه شود، بیشتر آشنا می شویم.
اضطراب و خواب ضعیف
دندان های شما می توانند سرنخی خوبی برای شناسایی هر گونه پریشانی که احساس می کنید، ارائه دهند. استرس، اضطراب، یا اختلال خواب می توانند موجب سایش دندان ها شوند. دندان قروچه، اصطلاح پزشکی برای سایش دندان ها، در میان افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب شایع است.
سایش دندان ها روی یکدیگر موجب صاف شدن سطح و فرسایش آنها می شود. دندان های سالم به ارتفاعی مشخص می رسند و دارای تاج ناهموار هستند. سایش دندان روی یکدیگر موجب می شود تا ارتفاع آنها کاهش یابد.
بهترین کاری که می توانید برای مقابله با این شرایط انجام دهید مشورت با دندانپزشک برای استفاده از محافظ دندان است. سپس، بیمار باید یک برنامه ورزشی یا مشاوره برای درمان استرس داشته باشد.
اختلالات خورد و خوراک
برخی انواع اختلالات خورد و خوراک مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی می توانند برای یک دندانپزشک آشکار باشند. پژوهش ها نشان داده اند که پس زدن اسید معده به دهان که با این بیماری ها مرتبط است می تواند سایش مینا و عاج دندان، لایه نرمتر زیر مینای دندان، را موجب شود. فرسایش به طور معمول در بخش پشت دندان دیده می شود.
اما در شرایطی که فرسایش مینای دندان می تواند دندانپزشک را بی درنگ متوجه اختلالات خورد و خوراک کند، اما همواره این اختلالات مقصر اصلی نیستند. فرسایش مینای دندان می تواند ژنتیکی یا مادرزادی باشد. حتی رفلاکس اسیده معده می تواند دلیل فرسایش مینای دندان باشد.
رژیم غذایی ضعیف
قهوه، چای، سس هایی مانند مارینارا، نوشیدنی های انرژیزا، نوشابه های گازدار، شکلات، آبنبات و توت های سیاه نشانه های خود را روی دندان ها باقی می گذارند. این قبیل خوراکی ها موجب لکهدار شدن دندان ها می شوند.
برای کاهش اثر نوشیدنی هایی مانند قهوه یا نوشابه های گازدار می توانید از نی استفاده کنید تا از مواجهه آنها با دندان ها کاسته شود. شستشوی دهان و مسواک زدن منظم پس از غذا خوردن نیز کمک چشمگیری می کنند.
همه ما می دانیم که قند می تواند موجب پوسیدگی دندان ها شود، اما اگر پس از مصرف خوراکی هایی مانند شکلات و آبنبات دندان های خود را مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید خطر ابتلا به مشکلات دهان و دندان به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
بیماری قلبی یا دیابت
در میان افرادی که آگاه نیستند به بیماری دیابت مبتلا هستند یا خیر، وضعیت ضعیف لثه ها می تواند به عنوان نشانه ای مرتبط با این بیماری مد نظر قرار بگیرد. این وضعیتی حساس و بحرانی است و یک دندانپزشک می تواند به تشخیص دیابت کمک کند.
رابطه بین پریودنتیت و دیابت به طور کامل درک نشده است، با این وجود، پژوهشگران می دانند که این یک خیابان دو طرفه است. بنابر نتایجی که منتشر شده، مشخص شد که دیابت خطر بیماری لثه را افزایش می دهد، و التهاب لثه نیز تاثیر منفی بر توانایی بدن در تنظیم قند خون دارد. بنابر گزارش آکادمی پریودنتولوژی آمریکا، التهاب لثه می تواند عامل ارتباط بین بیماری لثه، دیابت و پریودنتیت، باشد.
افزون بر این، افراد مبتلا به دیابت سه برابر احتمال بیشتری دارد شدیدترین نوع بیماری لثه را تجربه کنند. در نتیجه، اگر به دیابت یا بیماری قلبی عروقی مبتلا هستید، توجه ویژه ای به سلامت و بهداشت دهان و دندان خود داشته باشید. این امکان وجود دارد که باکتری ها به لثه های ملتهب نفوذ کرده و موجب تشدید این بیماری ها شوند.
همانند دیگر نقاط بدن به نشانه هایی مانند درد، تورم، خونریزی لثه ها، دندان های شکسته یا شل شده، فرسایش مینای دندان توجه داشته باشید. اگرچه پزشک می تواند نشانه ها را مشاهده کرده و بیماری را تشخیص دهد اما بیمار خود نخستین خط دفاعی در برابر بیماری محسوب می شود.